Żeby uregulować strukturę administracyjną Ziem Zabranych, car Aleksander II wydał ukaz o utworzeniu tzw. gmin wiejskich.
Miał on wydźwięk polityczny (bardziej niż prawny).
Władze carskie uznały bowiem, że w zarządzaniu podbitymi terenami należy oprzeć się na poparciu stanu chłopskiego (włościańskiego) i w tym celu, jak napisano w uzasadnieniu do regulacji prawnej tego aktu, zlikwidowano władzę wójta – dziedzica. Zapowiedziano też korzystną dla chłopów reformę rolną.
Zgodnie z postanowieniami tego ukazu podstawową jednostką administracyjną stawała się gmina. W jej skład wchodziło od kilku do kilkunastu wsi i kolonii (gromad) zamieszkałych przez ludność włościańską (chłopską).
Gminę mogły tworzyć także folwarki oraz dwory dziedziców i innych właścicieli ziemskich.
Organem uchwałodawczym zarówno w gminie jak i gromadzie było ogólne zebranie wszystkich osób uprawnionych do uczestniczenia w nich.
Wszelkie dokumenty tu zamieszczone pochodzą z Litewskiego Państwowego Archiwum Historycznego w Wilnie.
MIASTECZKO BRASŁAW
