8 grudnia 1919 r. wielkie mocarstwa ustaliły tymczasową granicę wschodnią Polski, biorąc pod uwagę zasięg terytorialny narodowości polskiej, który pokrywał się w zasadzie ze wschodnimi granicami byłego Królestwa Polskiego (bez Augustowa i Suwałk). Linii podziału w takim kształcie nie chciał uznać rząd polski, ponieważ nie odpowiadała ona ani koncepcjom federacyjnym (Piłsudski), ani inkorporacyjnym (Dmowski).
Zaczął się „bój dyplomatyczny” o ustalenie granicy II Rzeczypospolitej na wschodzie.
Jednym z „myków” było zmobilizowanie ludności tam zamieszkałej do pisania próśb o przyłączenie terenów ich wsi i miasteczek do II Rzeczypospolitej.
- Dokumenty z Archiwum Akt Nowych w Warszawie
- Wycinki prasowe
